سوالی از همیشه مهمتر و اساسی تر؛ چرا بیت کوین؟ آیا اصلا بیت کوین و رمز ارزها ارزشمند هستند؟
رمز ارزها ، ارزهای دیجیتال یا بقولی ارزهای آنلاین امروزه یکی از مهمترین فاکتورهای معاملاتی و سرمایه گذاری در بازارهای معاملات آنلاین بشمار میروند که آنچنان که ما میدانیم حداقل در چند سال اخیر به نهایت رشد خود رسیده اند و هم اکنون فاکتور جدانشدنی از جوامع و مردم کشورهای پیشرفته تلقی میشوند ؛ این مسئله به اندازه ای جدی است که چین ارز دیجیتالی بر پایه ارز ملی خود رونمایی کرد و قول همگانی شدن این ارز را در تمام چین برای استفاده های معمول هر فرد داد.
حال باید در اولین مرحله بدانیم که رمز ارزها در واقع چطور ارزهایی هستند و بر پایه و اساس چه اعتباری هستند؟رمز ارز مادر یا پیشرو کدام یک است؟؟بیت کوین؟و اصلا چرا؟
در جواب همه سوال هایی که در ذهنتان شکل گرفته است اول باید به سراغ پایه و اساس شکل گرفتن تمامی این سوال ها برویم ؛ رمز ارز چیست؟ارز دیجیتال چیست؟ آیا با یکدیگر فرق دارند؟
ارزهای دیجیتال یا Digital Currency در واقع به هرگونه اعتبار و ارزش اقتصادی و مالی که در بستر فضای مجازی یا دیجیتالی ایجاد شود گفته میشود که بصورت آنی و بدون هیچگونه مرز و ساختار فیزیکی بین افراد یا بین نهادها قابل انتقال است . این ارزها یک ساختار متمرکز و چهارچوب های خاص خرید و فروشی دارند ؛ حالا در این بین ساختار دیگری از ارزهای دیجیتال را داریم به اسم رمز ارزها یا Crypto Currency که از دل ارزهای دیجیتال بیرون می آیند که فقط شاخه ای از تفاوت های بسیار ارزشمند، تفاوت این دو نوع ارز مجازی را مشخص میکند ؛
برای مثال رمز ارزها امنیت بسیار بالایی در برابر مشکل های سیستماتیک یا امنیتی فضای مجازی دارند یا برخلاف ساختار کلی ارزهای دیجیتال از ساختار غیرمتمرکز و بدون چهارچوب پیروی میکنند . دنیای رمز ارزها بسیار پیچیده و پر محتوا است ,همچنین در ماه ها و سالهای گذشته ی دور و نه چندان دور صدها نوع رمز ارز یا Crypto Currency طراحی شده اند که هم اکنون در بازارهای معاملات آنلاین از ارزش بسیاری برخوردار هستند ؛ در این بین رمز ارز بیت کوین بسیار محبوب و مشهور است .
بیت کوین یک رمز ارز طراحی شده بر اساس تکنولوژی بلاک چین ( شما بخوانید زنجیره بلوکی ) است که یک ساختار غیر متمرکز دارد ؛ یعنی این ارز بدون نظر هیچگونه نهاد یا مدیریت فردی خاص ارزش گذاری می شود و صرفا بازار عرضه و تقاضا در ساختار قیمت آن دخیل است . حال در این بین بیت کوین ابزاری کارآمد برای انتقال پول از طریق فضای مجازی را ارائه می دهد که علاوه بر کارآمدی توسط یک شبکه غیرمتمرکز با مجموعه قوانین شفاف کنترل می شود بنابراین جایگزین مناسبی برای ماهیت فیزیکی پول و کنترل بانک ها شناخته می شود.
ما امروز در اینجا قصد داریم درباره چگونگی قیمت گذاری رمزارزها در صورت دستیابی به گسترش بسیار وسیع در جهان بپردازیم. بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال به عنوان گزینه های جایگزین پول فیزیکی معرفی شده اند . اما چه چیزی به این گونه ارزها ارزش می دهد؟
مجموعه نکات کلیدی درباره ماهیت ارزهای دیجیتال
- ارزها دارای ارزش هستند زیرا می توانند به عنوان ذخیره ارزش و واحد مبادلاتی مورد استفاده قرار گیرند .
- ارزهای موفق دارای شش ویژگی اساسی هستند : کمبود ، تقسیم پذیری ، سودمندی ، قابلیت حمل ، دوام و غیر قابل جعل بودن
- ارز رمزنگاری شده بیت کوین دارای ارزش است زیرا دقیقا دارای تمامی هر شش وجه توضیحات بالا است اگرچه بزرگترین مسئله وضعیت آن به عنوان یک واحد مبادله است ولی بیشتر مشاغل هنوز آن را به عنوان یک واحد ارزی برای تبادلات قبول نکرده اند.
- سودمندی و قابلیت انتقال بیت کوین به دلیل مشکلات موجود در فضای ذخیره سازی و مبادله ارز رمزنگاری شده به چالش کشیده شده است .
- با این حال ، اگر بیت کوین مقیاس خود را بدست آورد و 15٪ از بازار ارز جهانی را تصاحب کند (با فرض تمام 21 میلیون بیت کوین در گردش) ، قیمت کل هر بیت کوین تقریباً 514،000 دلار خواهد بود.
چرا ارزها ارزش دارند؟
ارزها اگر ذخیره ی ارزش باشند ، یا به عبارت دیگر ، اگر بتوان روی آن حساب کرد تا ارزش نسبی خود را در طول زمان و بدون استهلاک حفظ کند ، قابل استفاده است. در بسیاری از جوامع در طول تاریخ ، کالاها یا فلزات گرانبها به عنوان روش پرداخت مورد استفاده قرار می گرفتند زیرا ارزش آنها نسبتاً پایدار بود.
به جای آنکه افراد مجبور به حمل مقادیر دست و پاگیر دانه های کاکائو ، طلا یا سایر اشکال اولیه ارز شوند ، سرانجام جوامع به ارز جایگزین روی آوردند. هنوز هم دلیل قابل استفاده بودن بسیاری از نمونه های ارز ضرب شده این بود که ذخیره قابل اعتبار و با ارزشی داشتند و از فلزات با ماندگاری طولانی و خطر کم استهلاک ساخته شده بودند .
در عصر جدید ، ارزهای ضرب شده اغلب به صورت پول کاغذی در می آیند که ارزش ذاتی آنها با سکه های ساخته شده از فلزات گرانبها برابر نیست. هر چند شاید بیشتر افراد از ارز الکترونیکی و روش های پرداخت استفاده می کنند؛ ولی برخی از انواع ارزها به “نماینده” بودن آنها متکی هستند ، به این معنی که هر سکه یا اسکناس می تواند مستقیماً با مقدار مشخصی از کالا مبادله شود. ( همان مسئله متمرکز بودن ارزهای دیجیتال )
با این وجود در حالی که کشورها اعتبار و استاندار طلا را برای جلوگیری از نگرانی در مورد ذخایر طلای جهان ترک کردند ، اکنون بسیاری از ارزهای جهانی به عنوان نمونه فیاتی طبقه بندی می شوند. حالا شاید بگین ارز فیاتی یا همان پول فیات چیه ؟ ارز فیات توسط یک دولت صادر می شود و هیچ کالایی پشتوانه آن نیست ، بلکه به دلیل اعتقادی است که افراد و دولت ها نسبت به پذیرش آن ارز توسط طرفین دارند به وجود آمده است .
امروزه بیشتر ارزهای معتبر جهانی فیات هستند. بسیاری از دولت ها و جوامع دریافته اند که ارز فیات با دوام ترین و کمترین حساسیت در معرض زوال یا از دست دادن ارزش در طول زمان است .
- کمبود
نکته مهم در حفظ ارزش یک ارز ، تهیه آن است. حجم پولی که بیش از حد زیاد باشد می تواند باعث جهش قیمت کالاها و در نتیجه سقوط اقتصادی شود. حجم پول بسیار اندک نیز می تواند مشکلات اقتصادی ایجاد کند. پول گرایی مفهومی از اقتصادی کلان است که هدف آن پرداختن به نقش عرضه پول در سلامت و رشد (یا فقدان آن) در اقتصاد است.
در مورد ارزهای فیات ، اکثر دولت های سراسر جهان به عنوان وسیله ای برای کنترل کمبود به چاپ پول خود ادامه می دهند. بسیاری از دولت ها با مقدار تورم از پیش تعیین شده ای کار می کنند که ارزش پول فیات را پایین می آورد. به عنوان مثال ، در ایالات متحده ، این نرخ در طول تاریخ حدود 2٪ بوده است .
- تقسیم پذیری
ارزهای موفق به واحدهای افزایشی کوچکتر تقسیم می شوند. برای اینکه یک سیستم واحد پولی به عنوانی واسطه مبادله در بین انواع کالاها و ارزشها در اقتصاد عمل کند ، باید دارای انعطاف پذیری مرتبط با این تقسیم پذیری باشد. واحد پول باید به اندازه کافی قابل تقسیم باشد تا ارزش هر کالا یا خدمات موجود در کل اقتصاد را با دقت منعکس کند.
- سودمندی
یک ارز باید یک ابزار سودمند باشد تا بتواند موثر واقع شود. افراد باید بتوانند به طور قابل اعتمادی واحدهای ارزی را برای کالاها و خدمات معامله کنند. این یک دلیل اصلی برای توسعه ارزها است: به طوری که شرکت کنندگان در یک بازار می توانند از مبادله مستقیم کالا جلوگیری کنند. همچنین مستلزم آن است که ارزها به راحتی از یک مکان به مکان دیگر منتقل شوند. فلزات گرانبها و کالاهای سنگین براحتی این شرط را برآورده نمی کنند.
- قابلیت حمل و نقل
ارزها باید به راحتی بین شرکت کنندگان در یک اقتصاد منتقل شوند تا مفید واقع شوند. در اصطلاح ارز فیات ، این بدان معناست که واحدهای ارزی باید در داخل اقتصاد یک کشور خاص و همچنین بین کشورها از طریق مبادله قابل انتقال باشند.
- دوام
برای اثرگذاری ، یک ارز باید حداقل از دوام منطقی برخوردار باشد. سکه ها یا یادداشت های ساخته شده از موادی که به راحتی می توانند مثله شوند ، آسیب ببینند یا از بین بروند ، یا با گذشت زمان تخریب شوند تا جایی که غیر قابل استفاده شوند ، کافی نیستند.
- غیر قابل جعل بودن
همانطور که یک ارز باید با دوام باشد ، جعل یا تقلب نیز برای ادامه کار باید مشکل باشد. در غیر این صورت ، احزاب مخرب می توانند به راحتی سیستم ارزی را با پر کردن اسکناس های جعلی ، مختل کنند و در نتیجه بر ارزش ارز تأثیر منفی بگذارند.
حال که فهمیدیم مشخصه هایی که به یک ارز فیات اعتبار و ارزش تبادل میدهد چیست یک ارز رمز را در تمامی فاکتورهای بالا قرار داده و بررسی میکنیم ؛ ما برای این ارزیابی از رمز ارز بیت کوین استفاده میکنیم . برای ارزیابی ارزش بیت کوین به عنوان یک ارز ، آن را با ارزهای فیات در هر یک از دسته های بالا مقایسه خواهیم کرد :
- کمبود
هنگامی که بیت کوین در سال 2009 راه اندازی شد ، خالق یا خالق(ها) در این پروتکل تصمیم گرفتند که عرضه توکن 21 میلیون واحد باشد.برای ارائه در برخی زمینه ها ، میزان عرضه فعلی بیت کوین حدود 18 میلیون است ، میزان انتشار بیت کوین تقریباً هر چهار سال به نصف کاهش می یابد و در سال 2022 میزان عرضه باید از 19 میلیون گذشته باشد .
- تقسیم پذیری
قابل توجه است که 21 میلیون واحد بیت کوین نسبت به گردش اکثر ارزهای فیات در جهان بسیار کوچکتر است. خوشبختانه بیت کوین تا 8 رقم اعشار قابل تقسیم است. کوچکترین واحد ، برابر با 0.00000001 بیت کوین می باشد.ساتاشی ناکاموتو بناینگذار و توسعه دهنده بیت کوین نامیده می شود.
تقسیم پذیری یک بیت کوین بسیار بیشتر از دلار آمریکا و همچنین اکثر ارزهای فیات دیگر است. در حالی که دلار آمریکا را می توان به سنت یا 1/100 از 1 دلار تقسیم کرد ، یک “Satoshi” فقط 1 / 100،000،000 از 1 BTC است. این تقسیم شدید است که کمبود بیت کوین را ممکن می کند.
اگر بیت کوین با گذشت زمان به افزایش قیمت خود ادامه دهد ، کاربرانی که کسرهای کمی از یک بیت کوین دارند ، هنوز هم می توانند در معاملات روزمره شرکت کنند. بدون تقسیم پذیری ، قیمت مثلاً 1،000،000 دلار برای 1 BTC است .
- سودمندی
یکی از بزرگترین نقاط فروش بیت کوین استفاده از فناوری بلاکچین است. بلاکچین یک سیستم دفتر توزیع شده است که غیرمتمرکز و بدون اعتماد است ، به این معنی که هیچ یک از طرف های شرکت کننده در بازار بیت کوین برای کارکرد صحیح سیستم نیازی به اعتماد به یکدیگر ندارند. این به لطف یک سیستم دقیق بررسی و تأیید که در نگهداری دفتر و استخراج بیت کوین های جدید مهم است ، امکان پذیر است.
- قابلیت نقل و انتقال
به لطف مبادلات ارزهای رمز نگاری شده و کیف پول های دیجیتال و سایر ابزارها ، بیت کوین در عرض چند دقیقه بین طرفین قابل انتقال است ، صرف نظر از حجم معامله با هزینه های بسیار پایین. فرآیند انتقال پول در سیستم فعلی می تواند چندین بار به صورت همزمان انجام شود و هزینه هایی نیز به همراه داشته باشد. قابلیت انتقال یک جنبه بسیار مهم در هر ارز است. در حالی که برای استخراج بیت کوین ، حفظ بلاکچین و پردازش معاملات دیجیتال ، مقدار زیادی انرژی برق لازم است .
- دوام
دوام مسئله اصلی ارزهای فیات در شکل فیزیکی آنهاست. یک اسکناس دلار اگرچه محکم است ، اما همچنان می تواند پاره شود ، سوزانده شود و یا در غیر این صورت غیرقابل استفاده شود. اشکال دیجیتالی پرداخت به همین ترتیب در معرض این آسیب های جسمی نیستند. به همین دلیل ، بیت کوین فوق العاده ارزشمند است. نمی تواند به همان روشی که یک اسکناس دلار می تواند از بین برود نابود شود .
این گفته می شود که بیت کوین را نمی توان از دست داد. اگر حتی کاربری کلید رمزنگاری خود را گم کند ، بیت کوین موجود در کیف پول مربوطه به طور دائمی قابل استفاده است . با این حال ، بیت کوین خود از بین نخواهد رفت و در سوابق موجود در بلاکچین به حیات خود ادامه خواهد داد.
- غیر قابل جعل بودن
با تشکر از سیستم پیچیده بلاکچین غیر متمرکز ، جعل بیت کوین به طرز باورنکردنی دشوار است. انجام این کار اساساً مستلزم گیج کردن همه شرکت کنندگان در شبکه بیت کوین است. تنها راهی که می توان بیت کوین تقلبی ایجاد کرد این است که با اجرای آنچه که به عنوان هزینه مضاعف شناخته شود این کار را انجام داد این به وضعیتی اشاره دارد که در آن کاربر همان بیت کوین را در دو یا چند تنظیم جداگانه “خرج” می کند یا انتقال می دهد و به طور موثر یک سابقه تکراری ایجاد می کند.
در حالی که این مشکل با اسکناس ارزی فیات وجود ندارد – صرف همان اسکناس دلار در دو یا چند معامله جداگانه غیرممکن است اما از نظر تئوریک با ارزهای دیجیتال امکان پذیر است . هرچند آنچه هزینه دو برابر را بعید می کند ، اندازه شبکه بیت کوین است حمله به اصطلاح 51% که در آن گروهی از استخراج کنندگان از نظر تئوری بیش از نیمی از کل شبکه را کنترل می کنند ، ضروری است.
با کنترل اکثریت توان شبکه ، این گروه می تواند بر باقی مانده شبکه تسلط یابد تا سوابق را جعل کند. با این حال ، چنین حمله ای به بیت کوین به تلاش ، پول و قدرت محاسباتی زیادی احتیاج دارد و بنابراین این امکان را بسیار بعید می داند.