بلاک چین چیست؟

بلاک چین چیست؟

فهرست مطالب

فناوری و مشکلات حریم خصوصی

به طور کلی، اینترنت برای کسانی که به آن دسترسی دارند موجب تغییرات مثبت زیادی در زندگی شان شده است. اما استفاده از آن، محدودیت های جدی برای فعالیت های تجاری و اقتصادی را نیز در بر دارد. ما هنوز این امکان را در اختیار نداریم که وقتی آنلاین هستیم، هویت یکدیگر را شناسایی و تایید نماییم و یا اینکه برای تراکنش ها و جابجایی و تبادل پول بدون تأیید اعتبار از سوی یک شخص سوم مانند یک بانک یا یک ارگان دولتی، به یکدیگر اعتماد کنیم.

این واسطه ها، اطلاعات و داده های ما را به منظور نفع اقتصادی یا امنیت ملی گردآوری می کنند و به حریم خصوصی ما تجاوز می نمایند. حتی با وجود اینترنت، ساختار هزینه آنها موجب حذف حدود دو و نیم میلیارد نفر از سیستم مالی جهانی می شود.

علیرغم اینکه اینترنت نوید یک دنیای قدرتمند و همتا به همتا را می دهد (peer-to-peer)، اما ثابت شده که مزایای اقتصادی و سیاسی اینترنت نا متقارن است و قدرت و موفقیت در آن رو به سوی افرادی سرازیر می شود که از قبل صاحب آن بوده اند، حتی اگر دیگر استحقاق آن را نداشته باشند. به عبارت ساده تر، پول – پول می آورد و سایر افراد نمی توانند به همان اندازه پول کسب نمایند.

 

بلاک چین چیست؟

 

مزایا و معایب فناوری

فناوری به همان اندازه که موفقیت بسیار عالی به همراه می آورد، به همان اندازه نیز حریم خصوصی را از بین خواهد برد. اما، درحال حاضر و در عصر دیجیتال تقریبا پایه و اساس همه چیز چه خوب و چه بد فناوری می باشد. فناوری انسان ها را قادر می سازد تا با شیوه هایی کاملا جدید به حقوق یکدیگر احترام بگذارند و یا از آن تخلف نمایند. انفجار اطلاعات و ارتباطات و تجارت آنلاین فرصت های جدیدی را نیز برای جرائم سایبری ایجاد می نماید.

قانون مور (Moore law) بیان می کند که سالیانه با دو برابر شدن قدرت پردازش، قدرت کلاهبرداران و دزدان (تبهکاران مور) نیز دو برابر می شود. دیگر از فرستندگان هرزنامه، دزدان هویت، باجگیرها، جاسوسان، زامبی ها، هکرها، قلدران سایبری، و دزدان داده، یعنی مجرمینی که باج افزار ارسال می کنند تا داده ها را گروگان بگیرند، چیزی نمی گوییم چون این موضوع یک فهرست همچنان ادامه دار به دنبال خواهد داشت.

از سال ۱۹۸۱ تاکنون، مخترعان زیادی در تلاش بودند تا مشکلات اینترنت در ارتباط با حریم خصوصی و امنیت را که شامل رمزنگاری بودند را مورد برسی قرار داده تا برای حل این مشکل راه حلی بیابند. بدون اینکه آن برای رفع این مشکل ها نیز این موضع را در نظر خود داشته باشند که این کار را می خواهند چگونه مهندسی مجدد بنمایند. همواره اطلاعاتی به بیرون نیز درز می کرد، زیرا به طور معمول در انجام این کار مشارکت و ‌حضور اشخاص دیگری نیز وجود داشتند.

این نکته را باید در نظر داشت که حتی استفاده از کارت های اعتباری از ناامنی زیادی برای جابجایی پول بر خوردار می باشند، زیرا کسانی که از این طریق اقدام به جابجایی پول می نمایند باید اطلاعات شخصی زیادی را فاش نمایند و هزینه های تراکنش برای این جابجایی هر چند کم نیز بسیار بالا می باشد.

 

بلاک چین چیست؟

 

پول الکترونیکی

و اما پول الکترونیکی را در سال ۱۹۹۳ توسط یک ریاضیدان نابغه به نام دیوید چاوم اختراع گردید که آن به صورت یک سیستم پرداخت دیجیتال بود و یک محصول فنی عالی که امکان پرداخت ایمن و ناشناس را در بستر اینترنت فراهم می آورد. این سیستم با استفاده از اینترنت بستری کاملا مناسب برای جابجایی پول حتی با مقدار بسیار کم بود.

این سیستم آن قدر عالی بود که مایکروسافت و دیگر شرکت های بزرگ نرم افزاری نیز مایل به گنجاندن پول الکترونیکی به عنوان یک ویژگی خیلی خوب در نرم افزار خود بودند. اما مشکل آن، این بود که در آن زمان خریداران آنلاین به حریم خصوصی و امنیت اهمیت زیادی نمی دادند بنابراین شرکت هلندی چاوم به نام دیجی کش در سال ۱۹۹۸ اعلام ورشکستگی نمود.

در همان زمان، یکی از همکاران چاوم به نام نیک سزابو ، مقاله کوتاهی با عنوان «پروتکل خدا» نوشت که تحریفی بر عبارت مقاله، برنده برجسته جایزه نوبل لئون لدرمان یعنی «ذره خدا» در فیزیک مدرن بود. سزابو در مقاله خود در مورد ایجاد یک پروتکل فناورانه که در نوع خود بهترین باشد، بحث نموده بود. در این پروتکل خدا به عنوان شخص ثالث مورد اعتماد در میان تراکنش ها در نظر گرفته می شود.

همه طرفین ورودی های خود را به خدا ارسال می کنند. خداوند به شکل قابل اطمینانی نتیجه را تعیین می کند و خروجی ها را باز می گرداند. از آنجایی که خداوند مرجع نهایی قضاوت است، هیچ طرفی چیزی بیش از آنچه را که می تواند در مورد ورودی ها و خروجی خود بداند، در مورد ورودی ها و خروجی ها طرف دیگر نخواهد دانست. استدلال وی برای این موضوع بسیار قدرتمند بود.

وجود و انجام کسب و کار در اینترنت نیازمند باور و اعتماد می باشد. از آنجایی که زیر ساخت بستر اینترنت فاقد امنیت می باشد و ما نیاز مبرمی به امنیت برای آن داریم و غالبا مجبوریم که واسطه هایی مانند خدایان را برای آن در نظر بگیریم.

بلاک چین و پول الکترونیکی به نام بیت کوین

صنعت مالی جهانی در یک دهه بعد و در سال ۲۰۰۸ سقوط کرد. فردی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو، به احتمال زیاد در همین زمان، پروتکل جدیدی برای یک سیستم همتا به همتای پول الکترونیکی، با استفاده از پول مجازی به نام بیت کوین طراحی و برنامه ریزی کرد. رمز پول ها (پول های دیجیتال) با پول های بدون پشتوانه سنتی تفاوت زیادی دارند، زیرا این پول ها را هیچ کشوری تولید و یا کنترل نمی کند. این پروتکل مجموعه ای از قوانین را تعیین کرد (به شکل محاسبات توزیعی) که بدون استفاده از یک شخص مورد اعتماد دیگر که صحت درستی داده های مبادله شده را در میان میلیاردها دستگاه رایانه ای تضمین می کرد.

این عمل به ظاهر نامحسوس، جرقه ای بسیار کوچکی در ذهن افراد ایجاد نمود که دنیای رایانه ای را هم هیجان زده و هم وحشت زده کرد و به نحوی دیگر، تخیل آن را در اختیار خود گرفت و مانند آتشی سرکش به همه جا از جمله به کسب و کارها، دولت ها، مدافعان حریم خصوصی، فعالین توسعه اجتماعی، نظریه پردازان رسانه و روزنامه نگاران نیز سرایت کرد.

مارک آندریسن ، یکی از اولین ابداع کنندگان بستر مرورگر تجاری اینترنت، نت اسکیپ ، و یکی از سرمایه گذاران بزرگ در معاملات فناوری از آن، این چنین گفته است که: (” همه افراد در مورد آن می گفتند: این همان چیزی است که ما سال ها منتظر آن بودیم. این همان پیشرفت بزرگ و همان چیزی است که ما منتظر آن بودیم. آن شخص مبتکر همه مشکلات ما را حل کرده است. او یک نابغه است و هر کسی که هست باید جایزه نوبل را دریافت کند. این همان شبکه اعتماد می باشد که همواره بستر اینترنت به وجود آن نیازمند بود و تا به این لحظه نتوانسته بود به آن دسترسی داشته باشد “)

 

بلاک چین چیست؟

 

امروزه اندیشمندان در همه جای جهان سعی در درک پیامدهای پروتکلی دارند که انسان های فانی را قادر می سازد تا اعتماد را از طریق برنامه ها به صورت هوشمندانه تولید کنند. قبلا این امر هرگز اتفاق نیفتاده بود (تراکنش های قابل اعتماد میان دو طرف یا بیشتر، که با همکاری جمعی، اعتبار می یابد و در عوض بجای آنکه این امر توسط شرکت های بزرگی که انگیزه آنها کسب سود بیشتر می باشد صورت بگیرد، این امر با منافع شخصی جمع انجام خواهد شد). ممکن است که این پروتکل قادر مطلق نباشد، اما داشتن یک پلتفرم قابل اعتماد جهانی برای انجام تراکنش هایمان مسئله بسیار قابل اهمیتی است که آن را پروتکل اعتماد مینامیم.

این پروتکل مبنای تعداد رو به رشدی از دفاتر عمومی کل توزیع شده جهانی است که بلاک چین نامیده می شوند و بلاک چین بیت کوین یکی از بزرگ ترین آنهاست. با اینکه این فناوری پیچیده است و واژه بلاک چین دقیقا مناسب آن نیست، اما ایده اصلی آن بسیار ساده است. در یک بیان ساده، بلاک چین ما را قادر می سازد تا پول را به صورت مستقیم و ایمن از فردی به فردی دیگر منتقل نماییم، بدون آنکه مجبور باشیم از بانک ها و یا کارت های اعتباری یک شرکت و یا پی پال استفاده نماییم.

بلاک چین بجای اینکه یک بستر برای اطلاعات روی اینترنت باشد، یک بستر اینترنتی برای دارایی یا پول است و ضمنا به نوعی یک پلتفرم می باشد برای اینکه افراد بدانند که چه چیز صحت دارد (حداقل در ارتباط با اطلاعات ساختار یافته و ثبت شده). این زنجیره در ساده ترین شکل خود یک برنامه با منبع باز (open source) می باشد. هر کسی می تواند آن را به صورت رایگان دانلود و اجرا نماید و از آن برای ایجاد ابزارهای جدید جهت مدیریت تراکنش های آنلاین استفاده نماید.

بدین ترتیب، این زنجیره پتانسیل آزادسازی برنامه های کاربردی جدید و بی شماری را خواهد داشت و هنوز هم دارای توانایی های بسیار زیاد و ناشناخته ای است که پتانسیل دگرگونی خیلی چیزها را در خود دارد.

اشتراک گذاری

با نظر سنجی به ما کمک کنید تا بهترین محتوا را برای شما آماده کنیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *